Tja dames en heren, eigenlijk is er niet zo heel veel te melden over de verrichtingen van Heidemeers Heren 1, rondlummelend in de 27 holes Hoofdklasse, edisie 2025. En dus wellicht een wat minder ronkend stukje dan u normaliter van mij als schrijverist van dienst gewend bent en geomiteerd van de nodige grappigheid, maar niettemin toch even een schrijfsel. Bent u weer op de hoogte zullen we maar zeggen. Als u nu ff deze link aanklikt en op de achtergrond laat spelen tijdens het lezen van dit stukje, dan begrijpt u de teneur van de afgelopen kompetisiezondag.
U raadt het al: ‘we’ waren gastheer deze dag op onze eigenste Heatherlake. Onze captain had de dag prima voorbereid en dus hoefden we enkel wat driving range balletjes klaar te zetten, een kleurtje te kweken tijdens het spotten of de bezoekende teams weg te starten (Erik de Noorman droeg vanwege de frisheid een beanie while hij de teams wegstartte. Het leek nergens op, maar was wel functioneel). Willemijn Hoebert (hee, die komt uut Wilnis ja!) had al voorspelt dat de temperatuur gedurende de dag naar aangenamere cijfers zou stijgen. Slechts een handvol ballen hoefden daadwerkelijk ff gespot te worden voor de tegenstander in de ochtendsessies en dus konden we daarna met zn vijven lekker 9 holes bufferen.
Tijdens dit rondje bufferen viel me op dat Daanski maar niet ophield over zijn nieuwe bijnaam van Ron Jeremy (hij is van een andere generatie dames en heren en moest ff opzoeken wie dit heerschap nu eigenlijk was), demonstreerde menig speler zijn flopshotkunsten op hole 6 terwijl voor ons spannende potjes matchplay werden uitgevochten. We probeerden onderling vast te stellen waar Wilnis nu eigenlijk op de kaart te vinden is. Dat is namelijk de plaats van handeling van de vólgende Kompetisiedag, alwaar wij tegen onze golfvrinden van de Hooge Groav’n (weet iemand ook waar hun vroegere captain Ludwig gebleven is?) zullen aantreden.
Gelukkig hoeven we volgende week geen Google Maps aan, want tijdens de speech na afloop van het dagje buiten spelen nam de captain van Veldzijde het woord en tot onze verbazing reikte hij de aanwezigen van Easy Company een routebeschrijving uit naar metropool Wilnis zelf en weten we dus waar we heen moeten komende zondag. De pinposities ontbraken nog op de kaart, maar die vogelen we volgende week zelf wel uit. Heren van Veldzijde: zeer attent en een welgemeend dankjewel! Te laat komen of God forbid verdwalen in Holland als je een belangriek potje moet meppen tegen de Hooge Groav’n is natuurlijk onze ergste nachtmerrie. Laat staan dat je in het Fries aan een Hollander je verstaanbaar moet maken om de weg te vragen in het afgegraven turfland fier fuort.
Afdronk van de dag? Dat ziet u op de foto boven dit stukje. Ik moest em ff draaien om alles erop te krijgen. Sorry alvast dat u mogelijk last van uw nek krijgt. Ik ben alleen benieuwd wie die 2 appelsapjes genuttigd heeft (hebben we een zwangere in ons midden? Alles kan tegenwoordig?) en ik gok dat de halve liters goddelijke Weizener Mede besteed waren aan de goden van Olympus zelf. En aan de Hertog Jannetjes te zien hebben mijn medespelers ook hun mannetje gestaan. Lekker bezig Heren!
Heren van Olympus, Veldzijde, de Keppelse en de Hooge Groav’n: het was ons een genoegen jullie te ontvangen op ons kneuterige, doch zeer fijne onderkomen waar wij onze rondjes spelen. Aan het weer kan het niet gelegen hebben. De greens waren misschien nog niet helemaal top, maar daar hadden wij als team helaas geen invloed op en ach: het is nog beter dan op versgeprikte greens te moeten rondklooien toch? Kwestie van perspectief zullen we maar zeggen.
En dan nog even dit 1: ‘we’ zagen op ons eigenste Heidemeerke Veldzijde winnen van Olympus en de Hooge Graven won van de Keppelse. Met 1 wedstrijd minder gespeeld bezetten we op dit moment de tweede plek. Maar we zitten in de lift, dus na volgende week stijgen we hopelijk weer naar plek 1!
En dan nog even dit 2: En wat die Elfstedentocht betreft? Als schrijverist van dienst ben ik zijdelings betrokken bij dit prachtige evenement. De organisatoren van De Tocht hanteren een mooi adagium voor het feit of ie ooooooit nog komt en is ook van toepassing is of we oooooit Hoofdklasse 27 holes Kampioen worden: we weten niet wanneer het gaat gebeuren, maar elke dag komt die dag dichterbij! We gaan ons best doen in ieder geval dit jaar het voor elkaar te krijgen. Met de routebeschrijving in de hand stappen we komende zondag in om op Golfpark Wilnis goedgemutst ons beste beentje voor te zetten in de volgende pot. Weg met de liftmuziek en de wachtstandmodus. Time to get on the road again!