Nadat ik rond 2010 klaar was met de opleiding tot golfprofessional, heb ik helaas nooit meer mee mogen doen met amateur wedstrijden, en dus ook niet met de clubkampioenschappen. Qua eigen golf viel ik hierdoor in een gat, wat resulteerde in alleen meer les geven, en zelf bijna niet meer golfen. Ik miste de drive om ergens voor te spelen. Voor dames golf professionals zijn er niet veel wedstrijden, en de combinatie met een jong gezin, stimuleerde dat ook niet. Maar toen kwam het bericht eind 2022 dat golf professionals mee mochten doen met de amateur competitie, ik heb de stoute schoenen aan getrokken, contact gehad met Captain Carin, en ja hoor, ik mocht met dames 1 mee spelen. Na jaren niks aan wedstrijden te hebben gedaan, was dit een begin. Niet wetende dat ik ook mee mocht gaan doen met de club kampioenschappen. Dit was toen nog niet bekend. De TC van Heidemeer, onder leiding van Jan Sietse, besloten dat ik mee mag doen met de clubkampioenschappen. De agenda liet het toe, dus ingeschreven!
Helaas geen tijd om te oefenen, maar met 3 weken daarvoor een goeie generale met de vossenjacht zat het met het vertrouwen wel goed. Op vrijdag, de dag voordat het begon, had ik nog even een gesprekje met Bram over het spelen van strokeplay, en hoe je het spel voort moet zetten als je een belabberde actie hebt gemaakt. Ik had daar wel een idee over. Maar ik zei dat ik dat zelf eigenlijk nooit heb. Meestal kan ik de schade beperken tot bogeys, en maximaal een keer een dubble bogey.
Zaterdags had ik samen met Peter Minnema en Daan een late start, met mooi weer, en alle 3 niet de snelsten had ik wel door dat we er lang over zouden doen. Maar daar was ik goed op in gesteld. Daan, na een half jaar in Spanje te hebben begon een beetje rommelig, Peter, zat er de hele ronde niet helemaal lekker in, kon ik de boel goed bij elkaar houden, met na 7 holes level was er geen vuiltje aan de lucht, en was het gevoel echt goed.
Na elke score moest ik de scores via de telefoon doorgeven, en kon ik ook het leaderboard zien. Super leuk, bijna verslavend 🤣 en we hadden zelfs live verslag vanuit de baan, gedaan door Arjan “Robert Jan Derksen” Veenstra. Hij bracht mij alleen geen geluk, na zijn interview aan mij na hole 7, maakte ik een 8 op 8, een zogenaamde ‘snowman’ 😱. Hoe nu verder? Dit had ik immers nooit, dat had ik Bram nog gezegd de dag ervoor! Het kwam uit het niets. Het werd wat rommelig, ik moest me zelf herpakken, maar hoe? Eerst doe boel bij elkaar houden, mezelf herpakken. Dat lukte een beetje. Een score van 78. En dat met goed golf, een tegenvaller, en maar 1 slag voorsprong op Frédy. Dit beloofde een rustige zaterdagavond te worden.
Bij de mannen had Arjan Miedema huis gehouden vooral op de 2e negen, een totaal van -1. Hij speelde +4 na 9 holes en op de 2e negen holes maakte hij -5. Wat een topper. Hiermee had hij ook 7 slagen voorsprong op nummer 2 Frank. Zondag moest ik om 11.20 starten samen met Frédy en Rianne. Het beloofde weer heel warm en broeierig te worden. Veel drinken mee, en kop erbij houden was mijn eigen opdracht. Even afwachten hoe Frédy zou spelen, ik had immers gewoon een slag voorsprong. Een goeie afslag op 1, en de toon was gezet. Alle drie een par, en op hole 2 weer een goeie afslag en Frédy iets rechts in het hoge gras. Ik een par en Frédy een 7. Voorsprong 3 slagen. Frédy bleef een beetje rommelen de 1e 9 holes, en ik maakte geen fouten. Het verschil na 9 holes was niet meer in te halen, en de taak was alleen nog de boel bij elkaar houden. Het lukte niet helemaal, want nog een snowman (alweer!) op 3 maakte ik er een beetje een rommeltje van.
Achter ons was het een titanenstrijd. Arjen, Frank en Steven legden elkaar het vuur aan de schenen, Arjan had zijn riante voorsprong in de eerste 9 holes al weggeven, maar met een eagle op 10 kwam hij weer terug. We voelden achter ons dat het spannend was.
Inmiddels had ik gewonnen, Frédy 2 en Rianne wist alle andere dames van zich af te houden en werd met een stabiele 84, 85 nummer 3. De mannen maakten het met zijn drieën spannend tot aan de laatste hole, waar uiteindelijk Frank wint, Steven 2 en Arjen 3. Een geslaagd weekend, met een goeie baan, gemaaide greens, leuke pin posities, goed gezelschap, dus voor herhaling vatbaar.
2009 was de laatste keer dat ik op het bord stond, gaaf dat daar 2023 mijn naam weer op mag staan!
