Afgelopen zaterdag 10 juni en zondag 11 juni stonden in het teken van de Clubkampioenschappen Matchplay 2023. Een weekend vol man tegen man gevechten (of vrouw versus vrouw zo u wilt!). Er werd weer op het scherpst van de snede gespeeld dit weekend en het spelformat leent zich uitstekend voor heroïsche balletjes naar de green van onmogelijke plekken die nét niet de bunker in gaan, miraculeuze ontsnappingen met een ‘half’ als de hole al verloren lijkt en andere dramatische ontwikkelingen waarvan je een enorme boost kunt krijgen of het spreekwoordelijke deksel op de neus. Het maakt deze spelvorm uniek want hé: als je er niet voor gaat, heb je sowieso de hole verloren en wat als het nou wél lukt? En het mooie is: verlies of win je een hole: je kunt de volgende hole gewoon weer opnieuw beginnen, zonder naar je scorekaart te kijken en te denken: oef, daar wil ik liever niet teveel bij stilstaan!
Verwacht het onverwachte denk ik altijd maar en zo ook op zaterdagochtend waarbij de heren onderling eerst uit moesten vechten wie zich voor de middag konden opmaken voor individuele partijen. 27 heren gingen achter elkaar in flights de baan in om te proberen via ‘bogey tegen de baan’ een plek bij de laatste 8 te bemachtigen. Maak je een par, dan mag je een plusje noteren (je wint de hole), bij een bogey mag je een 0 noteren (je halved de hole) en maak je erger dan een bogey moet je een – noteren (je verliest de hole). Kortom, je speelt tegen een fictieve bogey speler en probeert zoveel mogelijk plusjes te noteren en zo weinig mogelijk minnetjes. Bij binnenkomst werd het klassement opgemaakt door de TC (bestaande uit Jan Sietse Heida en Jan Dijkstra die wederom dit weekend de wedstrijdleiding voortreffelijk in handen hadden!). De volgende heren plaatsten zich voor de kwartfinale in de middag:
Arjen Miedema
Jorrit Kuindersma
Erik van Nieuwenhoven
Jan Sietse Heida
Robin Otter
Jan Dijkstra
Bram van der Werf
Dennis Schreur
Bij de dames kon de kwartfinale in de middag ook aanvangen. Er waren slechts 8 inschrijvingen (kom op dames: volgende keer ook opgeven!). Margriet van der Werf speelde tegen Tine Hollander, Hanneke Oosterdijk speelde tegen Margriet van Duuren, Fredy Damm speelde tegen Trijn Geverink en Carmen van Werkhoven nam het op tegen Rianne van der Velden. Als titelverdediger werd ik als eerste geplaatst in het plaatsingsschema van 8 en op basis van het aantal plusjes en minnetjes werden de overige 8 plekken ingedeeld. Als hadden de golfgoden het zo gewild: in de middag mocht ik aantreden tegen Bram van der Werf. In de voorbereiding daagde deze golfmattie (in zowel de vriendenrondjes op zondag en de NGF competisie) via de app mij uit en stelde mij op ponerende wijze een nederlaag in het verschiet. U weet: ik ben niet gauw van de wijs en gebruik dit soort aanmoedigingen graag om de matchplaymotor van uitstekende raketbrandstof te voorzien en dus won ik de partij van hem (5&4).
Tevreden reed ik naar huis en besloot toch even te kijken wie de tegenstander van dienst zou zijn op zondagochtend in de halve finale. De schrik sloeg me een beetje om het hart want ja: ik kan een aardig potje golfen, maar als er 1 iemand is die dat ook kan en de afgelopen jaren flinke stappen heeft gemaakt is het wel Robin Otter. Met bijnamen als ‘Het Kanon’ en een zeer droge baan en warme omstandigheden (het kwik bereikte dit weekend bijna de 30 graden) in het vooruitzicht dacht ik: dit kon wel eens heel moeilijk worden. En dat werd het dames en heren. Goede holes werden afgewisseld met wat mindere maar de tendens van de wedstrijd was dat ik ofwel gelijk met Robin stond of ‘1 down’ stond. Gelukkig kon ik deze thriller op de 17e hole naar mij toe trekken. Het had net zo goed andersom kunnen zijn gezien zijn spel. De teleurstelling was dan (begrijpelijk) groot voor hem.
Bij de dames hadden na de zaterdag de volgende speelsters zich geplaatst voor de halve finale op zondagochtend: Margriet van der Werf mocht tegen Rianne aantreden en Fredy Damm speelde tegen Hanneke Oosterdijk. Rianne won overtuigend de halve finale van Margriet van der Werf en Fredy won haar partij (en dat zal een spannende geweest zijn…) tegen Hanneke Oosterdijk met 2&1.
In de finale trof ik mijn andere teamgenoot Jorrit Kuindersma. De man die net als Robin ontiegelijk ver slaat. Combineer dat met een gortdroge baan en ik wist: deze meneer hoeft op hole 2 slechts een ijzer 7 (of minder zelfs) vanaf 150 meter(!) naar de green te slaan. En dat dames en heren: is dan zijn tweede slag. Op een par 5. Het is om bang van te worden! Maar ik besloot me niet te laten intimideren en zo goed mogelijk tegen de par van de baan te spelen. Waar ik in de ochtend als een trillend rietje mijn ballen sloeg ging dit in de finale wonderwel beter en ik kon na 14 holes de felicitaties van hem en zijn caddie Erik van Nieuwenhoven in ontvangst nemen. En dus mag ik me wederom een jaar clubkampioen matchplay! En daar ben ik trots op!
Eindstand:
Clubkampioen matchplay heren: Arjen Miedema
Clubkampioen matchplay dames: Fredy Damm – Droog
Het podium bij de heren werd gecompleteerd door Jorrit Kuindersma (2e) en Dennis Schreur (3e). Bij de dames werd Rianne van der Velden – van Woerkum 2e en werd Margriet van der Werf 3e.
Als winnaars kregen de nummers 1, 2 en 3 uit handen van de TC hun welverdiende prijzen uitgereikt en omdat het zulk lekker weer was bleven veel mensen nazitten en genieten van het dorstmakende weer en passende versnaperingen als bitterballen en grote glazen Gele Peters.
Het was weer een Heet weekendje Heidemeer. Zoals gewoonlijk was er weer livescoring dit weekend, zodat de mensen thuis (vanuit de tuin onder de parasol en nippend aan een lekker drankje?) en onderweg het wedstrijdverloop van de diverse partijen konden volgen. Enkele statistieken qua ‘kijkcijfers’:
Kwartfinale: 106 kijkers
Halve finale: 125 kijkers
Finale: 102 kijkers
Gezamenlijk werden alle leaderboards tezamen vaker dan 2400(!) keer ververst, wat toch wel aangeeft dat de belangstelling groot is! Stelt u zich eens voor dames en heren dat al deze mensen op de Heidemeer waren geweest en aldaar als toeschouwer vanaf het terras hadden gekeken hoe de diverse partijen vanaf hole 1 waren gestart. Ik denk dat menig speler (waaronder ikzelf) dan met trillende handjes de tee op waren gestapt! Maar het geeft het Kampioenschap ook een extra dimensie (voor een leeg stadion voetballen is toch ook niks!?). Dus als toeschouwer bent u net als de spelers zelf onderdeel van het Kampioenschap. Komt dus allen de volgende keer!
Bekijk ook het volledige speelschema en uitslagen van andere niet genoemde partijen via deze pdf!