Na twee jaar tobben, dat wil zeggen degraderen, maar toch weer in dezelfde klasse blijven spelen, omdat ons eerste team wegviel uit de competitie, hadden we ons getroost dat we dan nu een beter jaar zouden krijgen. Het degradatiespook loerde niet meer om de hoek, want degraderen kon niet. Speelden we dan in de laagste klasse?? Nou vast niet, zal wel een foutje zijn.
De eerste speeldag was op Gaasterland. We werden getrakteerd op fantastisch weer en we speelden tegen de Drentsche. Maar helaas de einduitslag was toch wel wat heftig, 14-4 verloren. We kwamen al 6-0 achter uit de dubbels en alleen Ellen en Janny wonnen hun single, Joke verloor hem net op de laatste hole maar de anderen hoefden hun 18 holes lang niet af te maken zullen we maar zeggen.
De week daarna gingen we naar de Noord Nederlandse, altijd een feest om daar te spelen. Heerlijke lunch, maar ja die moet je wel eerst verdienen. We speelden tegen Havelte 1 en zo waar dat wonnen we met 11-7, twee dubbels werden er gewonnen en ’s middags wonnen, Ellen, Ruth en Janny en Joke squarde. Karin Kool hadden we uitgeleend aan het eerste team. Voldaan en nagenietend van de heerlijke lunch, kregen we de smaak te pakken, althans dat dachten we.
Alle teams hadden nu eenmaal gewonnen en dat bood kansen. 18 april gingen we naar de Drentsche en speelden tegen de Noord Nederlandse. Deze dames kwamen uit een andere competitie, donderdag geloof ik en dat verloren we met 13-5. We verloren alle dubbels en ’s middags won Ellen wederom, evenals Karin en Josje squarde. Meer konden we er niet van maken. De Noord Nederlandse bleek uiteindelijk de sterkste met afstand want ze wonnen alle ontmoetingen en de rest slachtte elkaar onderling af.
25 april moesten we zelf ontvangen (in een super gezellige sfeer), met heerlijke lunch en super BBQ, konden de dames bijna niet weg te komen. Tot 9 uur bleef het gezellig. 2 mei was al weer de laatste wedstrijd in Havelte. Noord Nederlandse was al kampioen, omdat de rest elkaar het leven zuur maakte (nou ja?!) en wij moesten tegen Gaasterland. Hun beste speelster was een single handicapper en u snapt daar wilden Ellen en ik wel heel erg graag van winnen en dat deden we, sterker nog we verloren geen hole! We wonnen met 3/2 en ook Josje en Rennie, onze verrassingsopstelling, wonnen hun dubbel. Karin en Janny verloren op het nippertje.
De singles maakten het nog spannend. Ruth en Janny wonnen en de rest ging helaas verloren. En zo eindigden we notabene als laatste, omdat alles zo dicht bij elkaar lag. Havelte werd tweede, waar wij dus van gewonnen hadden.
Uiteindelijk hebben we een heel gezellige competitie gehad en gaan we volgend jaar nog harder ons best doen om dan wel hoog te eindigen. Eigenlijk wilden we dit alles natuurlijk niet schrijven, maar de redactie was onverbiddelijk, dus we konden er niet omheen.
Ruth Haspers