16 september 2018 vond het FAK plaats. Voor degenen die niet weten wat FAK betekent: de afkorting staat voor Fries Amateur Kampioenschap. Alle golfclubs van Friesland vaardigen hun meest competente spelers af in een poging het ûleboerd als club te bemachtigen en – wie weet – de individuele kampioen te leveren. Uiteraard waren wij van de Heidemeer van de partij! Plaats van handeling: Burggolf Sint Nicolaasga.
Bij de mannen traden de volgende Heeren van het Heidemeer aan: regerend clubcampione Bram “BirdieBro” van der Werf, Jack “BunkerBuster” Marcus, Jacques “Captain Jack” Meijer, Dennis “The Icemaster” Schreur, Jan Otter en ondergetekende. Als iemand nog een goede bijnaam voor Heer Otter heeft, ik houd me van harte aanbevolen! Bij de dames gaven Fredy Damm – Droog, Karin Verdonk – Evers, Elly van Vessem, Haitske Valentijn – Pijlman, Caroline Vink – Post en Rianne van der Velden – van Woerkom acte de présence.
Ik mocht dit jaar als eerste aantreden van de Heeren in de arena. Ik ben echter eerlijk gezegd niet zo van een vroege starttijd. Liever lummel ik lekker wat aan in de ochtend ter voorbereiding, wetende dat ik ‘s middags de wei in mag. Dat was echter deze keer niet aan de orde. 09:30 uur starten stond er streng op de startlijst! Het werd dus een vroege warmup-exercitie. Stipt om 20 over 9 meldde ik me op de tee. Mijn compagnons deze ochtend waren Ed van ’t Westende (we doopten hem na 3 holes al ‘Steady Eddie’…) en Arvid Muzebrock. De beste man had baarlijk weinig geslapen de avond ervoor. Niet vanwege de spanning, maar omdat hij in allerijl als chirurg opgeroepen was om levensreddende handelingen te verrichten. We begrepen dat hij daarom naar alle waarschijnlijkheid minder speelde dan hij zou willen en vergaven het hem ter plekke. Iets met dingen die eigenlijk belangrijker zijn dan een rondje golf.
De eerste 9 gingen met horten en stoten. Het leek alsof ik Diesel had getankt in plaats van benzine. De machine kwam niet los. Teveel gedachten, teveel spanning: nee, ik was niet in allerbeste doen. Goede slagen, maar ook slechte slagen zorgden ervoor dat de score gestaag opliep. De tweede 9 liepen aanmerkelijk beter. Daar kon ik eindelijk laten zien dat ik wel wat kan met een club en een bal. Eindresultaat van 4 uur kriskras over het Legemeer manoeuvreren: 10 boven par (82 slagen). Nu kon het lange wachten beginnen. Door regelmatig de tussenstanden van anderen via de livescoring te bekijken leek mijn 10 boven par zo gek nog niet. Scores waren hoog, ook gezien de omstandigheden, want het was een behoorlijk winderige dag.
Toen alle spelers binnen gewapperd waren vanaf de 18e kon de eindbalans opgemaakt worden. Met kop en schouders stak Stefan Trip van GC de Groene Ster boven de rest uit. Met een fabuleuze 74 mocht hij zich laten kronen tot Fries Amateur Kampioen. Na een tweede plek vorig jaar werd ik persoonlijk dit jaar derde. Als team eindigden we op de derde plek. GC de Groene Ster ging er met het ûleboerd vandoor. Niet geheel onverdienstelijk natuurlijk, maar wij als Heeren van het Heidemeer gaan volgend jaar natuurlijk proberen opnieuw voor de eerste plek te gaan!
Speciale dank aan alle mede-leden van onze club die meeliepen als supporter. Ook een oprecht dankjewel voor mijn gelegenheidscaddie Arjan Veenstra. Niet alleen een verdienstelijk caddie, maar hij krijgt ook de eretitel ‘Koning Hark’ van mij uitgereikt, omdat hij voor alle flightgenoten de bunkers aanharkte tijdens de ronde. En laten we hopen Karin Kool dat mijn woorden profetisch blijken te zijn: volgend jaar geen supporter, maar deelnemer. We kunnen je #girlpower gebruiken :)!