Schokgolven rimpelden door de Hoofdklasse afgelopen zondag op de 30ste van de grasmaand, roars soring through the pines op de Hooge Graven, alwaar wij – The League of Extraordinary Gentlemen -, acterend in de => HoofdKlasse 27 holes <= aantraden tegen de koploper De Goyer in ronde 3 van den Competisie 2023. De Goyer gaat aan de leiding in onze poule moet u weten en hebben het aura ‘onverslaanbaar’ over zich daar zij soeverein bovenaan staan en andere teams zich reeds kapotgebeten hadden op hen als waren ze een iets te harde kauwgombal. Captain Fraser had bij aankomst zijn driedelig pak al aan de tas hangen, wetende dat als ze ‘even’ van ons zouden winnen Kampioen zouden zijn. Maaarrrrr, voordat ik van wal steek over das wass passiert is deze zonnige zondag druk ik even op de rewind knop van de VHS recorder en spoel even terug naar de vorige zondag, toen wij gastheer waren op onze eigen Heatherlake. Leest u even mee?
U moet weten: ik ben nogal zinnig in datgene wat ik in mijn oren laat resoneren, het meeste gaat er aan de ene kant in en aan de andere kant zonder pardon weer uit (sorry mensen…), maar spits maar wat graag mijn oren indien iemand eens iets zinnigs zegt. Commandant Ludwig en zijn Adjudant Martin deden juist dát vorige week. Op zijn Ludwigs motiveerde hij ons vlak voordat zij weer huiswaarts keerden (omdat zij als wij zouden winnen nog uitzicht zouden hebben op het Kampioenschap). Met een grijns meldde hij: “as jullie noe eem winn’n van de Gooooooijer ja, dan kriegen jim 2 kratt’n bier van oans. Is Hertog Jan goed ja?”. Zijn adjudant Martin deed nog een duut int zakkie en zei: “at it lukt, doe dr dan nou nog maar 2 kratten bij! Heineken!” En die opmerkingen beste lezers: die gingen viral zogezegd in onze appgroep, want wie gaat nou niet beter spelen met deze 96(!)goudgele rakkers én de eeuwige roem in het vooruitzicht?
En dus togen we onder een warm voorjaarszonnetje (jemig wat is dat lekker zeg!) geheel klimaatneutraal met 2 elektrische bakkies onder den kont naar het immer pittoreske Ommen, klaar om het op te nemen tegen de Koploper in de wetenschap dat wij niet geheel kansloos hoefden te zijn. Ik had namelijk tijdens het lummelen op de gastheerdag het wedstrijdformulier bekoekeloerd en dacht: we hebben absoluut kans! Slagorde van dienst deze dag: Captain Bram, Arjen, Robin, Dennis en natuurlijk mag Team Spiekerbroek niet ontbreken: Erik de Noorman en Jorrit die wederom aangewapperd kwam uit de hoofdstad.
In de ochtend ontvouwde zich een situatie die ons zeer onbekend was. Hoe vaak heb ik in een stukje al niet geschreven ‘en toen stonden we 4-2 achter na de ochtend’, maar dat was deze keer geheel anders. De captain had in al zijn wijsheid besloten een koppeltjeshussel te doen en zodoende stond ik naast de Cultgolfer himself op de tee met bijbehorend visserspetje als zou hij een middag lekker gaan hengelen met zijn vrinden en een Schultenbrau binnen handbereik. Door goed te spelen en lange putts te maken alsof het niets was (en een drietal birdies over 9 holes te maken!) pakten Dennis en ik overtuigend de eerste pot, Robin en Bram (goeie recoverybal uit de hei op hole 8 zeg…) pakten de tweede en warempel pakte Team Spijkerbroek (Jorrit, nog wel ff wat oefenen met chippen getuige de 8ste hole) de derde pot óók. 6-0 voor na de ochtend. Een ‘asjemenou’ van heb ik jou daar en een golf van opwinding die over het terras zinderde tijdens de lunch. U weet nog hoe Frank Snoeks tijdens de WK pot tegen Spanje in 2010 5-0 in de microfoon schreeuwde, nou: zo klonk het ons (en alle andere teams) ook in de oren!
Maarrrr, 6-0 voorstaan betekent nog niet dat je gewonnen hebt waarschuwde onze immer nuchtere Captain en dus peuzelden we de kroketjes en slurpten we de heerlijk smakende soep op wetende dat we maar 2 potjes hoefden te winnen om de Goyer sportief op de knieën te dwingen. Ik nam me voor om als eerste single ook als eerste klaar te zijn. Ik kon op de 15e hole de felicitaties van Magiel in ontvangst nemen en dus stonden we 8-0 virtueel voor. Nog maar één potje (of twee halves…) nodig dus! Ik ga u nu een klein geheim verklappen, want ik heb stiekem een bidmatje in mijn golftas zitten voor dit soort situaties. Dus toen niemand keek heb ik gauw naast de green het bidmatje uitgevouwen en mijn meest oprechte gebedje gedaan tot de Golfgoden dat tenminste één van de heren van het Heidemeer zijn single zou winnen of dat twee man hun pot zouden halven.
Het was bij de green van de vijftiende bij doorkomst mooi te zien hoe ieder van ons zich vastbeet in zijn partij, want allen kwamen en of All Square dan wel ‘down’ door en konden in het restant van de holes bij het vallen van de avond alsnog partijen in hun voordeel beslissen. Ik besefte dat de golfgoden mijn prevelingen verhoord hadden toen bericht kwam in de app kwam dat Robin de achterstand had weten om te zetten in winst! En dus was het officieel: de heren van de Heatherlake wonnen van de onverslaanbaar geachte heren van de Goyer! De uiteindelijke opgemaakte eindstand nadat iedereen binnen was: 13-5 in ons voordeel. Hoor u het Frank Snoeks wederom in de microfoon blèren?
Tja… En dat betekent lieve kijkbuiskinderen dat wij het volledig in eigen hand hebben of wij volgend jaar WEER in de Hoofdklasse uit mogen komen. Er gaan 2 ploegen degraderen. Wij staan op dit moment veilig derde, wat zo voelt alsof je op je tenen net de overkant van de sloot gehaald hebt, maar wild met je armen zwaait om te voorkomen dat je niet achterover kuukelt. We staan dus nipt boven de degradatielijn, Havelte zit ons op de hielen. De Edese is na afgelopen zondag al zeker van degradatie (omdat zij verloren van Havelte). Laat nu net Havelte de tegenstander van komende zondag zijn op de Goyer, waarbij wij onderling uit gaan maken wie er mag blijven en wie zal degraderen. Een gelijkspel is voor ons genoeg, Havelte moet winnen. Beste medeheren van Da League: Na datgene wat ik deze ronde van jullie gezien heb neem ik persoonlijk geen genoegen met een gelijkspel: Ernst Happel deed ooit als coach al eens een zeer treffende uitspraak die ik graag even voor jullie parafraseer naar de golfbaan voor komende zondag: Kein Geloel, GOLF spielen! Ik roep jullie allemaal wederom op in het babyblauw je beste beentje voor te zetten, je niet te laten intimideren door een tegenstander die toevallig een lagere handicap heeft en zo je bijdrage te leveren aan wederom een jaar handhaving! Ik heb er alle vertrouwen in! Maar oke… vooruit, je mag nog tot zaterdag glunderen en opscheppen betreffende deze magistrale stunt van afgelopen zondag! Hatsikidee! En daarom deze heerlijke Rebelsong om af te sluiten, want zo voel ik me persoonlijk wel een beetje na afgelopen zondag! We hebben maar mooi voor een beetje ‘anarchie’ gezorgd in de poule en bij het team geleid door de – zeer gerespecteerde en aimabele – captain uit de UK!
#endannogevendit: En als je dan op het bankje bij de zeventiende tee zit, terwijl de ondergaande zon goudbruine tinten over de golfbaan en tussen de hooggegroeide bomen laat vloeien en je de omgeving in je opneemt terwijl je weet dat je als team de koploper een heuse asswhooping hebt gegeven dan ontkom je er niet aan dat er een glimlach op je gezicht verschijnt. Als je dan ook nog eens Erik de Noorman een drive ziet slaan met zijn mooie swing en de klank van bal tegen clubblad de ether verrijkt en de vogeltjes vrolijk fluiten, dan concludeer je voor jezelf: het leven als golfer is best goed en zeker als dat zo goed als zeker volgend jaar wéér in de hoofdklasse zal zijn. En daarom dit passende ‘#tweedemuziekievandeweek’!
Birds flying high
You know how I feel
Sun in the sky
You know how I feel
Breeze driftin’ on by
You know how I feel
It’s a new dawn
It’s a new day
It’s a new life
For me
And I’m feeling good
I’m feeling good
https://www.youtube.com/watch?v=w9v27qaLUUA
Tot volgende week!