Goedemiddag lieve kijkbuiskinderkes! Het is tijd om even het werk neer te leggen, een kopje koffie te pakken, dan wel u bammetjes gesmeerd door Moeders de vrouw uit uw etensbakje gekocht bij de Action erbij te pakken en u eeeeven een kwartiertje af te zonderen. Dat hoeft natuurlijk niet in het kleine kamertje, maar kan gewoon door u even te onspannen door de benen op het bureau te leggen, ipv koffie mss een glaasje melk (das goed voor elk) erbij te pakken en op uw foon dit stukje te lezen! Ik neem u mee naar gisteren, 14 mei 2023. Ondergetekende speelde een clubkampioenschapje op zijn eigen baan, maar was in zijn gedachten ook op de Goyer, alwaar drie mannen van ‘The League Of Extraordinary Gentlemen, acterend in de – ik zeg het nog maar eens even met nadruk – => 27 holes Hoofdklasse <= na een tumultueuze laatste competisiedag vol regen en onweer vorige week opnieuw aan moesten treden om handhaving te bewerkstelligen tegen Frank’s Fanatieke Formatie uit Havelte. Om met de woorden van Heer Jorrit te spreken: ‘potverdikke, zenuwachtig dagje hoor!’.
In aanloop naar deze dag moest er natuurlijk eerst aandacht zijn voor de personele bezetting deze dag. Team Spiekerbroek had de agenda al vrijgemaakt, maar voor de derde man moest wat meer moeite gedaan worden. Onze captain overpeinsde de situatie en kreeg een ingeving toen hij Jurassic Park keek: hij dacht net als de hoofdpersoon: ‘We need more teeth…’ en dus werd rapido een belletje dwars over Heerenveen naar Menno ‘Mr. Matchplay’ gedaan om te vragen of deze beschikbaar was. Het vooruitzicht om een rondje te ballen op een prachtige baan in het midden van het land en namens ons het strijdperk te betreden deed hem besluiten: “Guys… I’m in!” en dus werd de procedure om toe te kunnen treden tot Da League een speciaal verkort traject alsof je een spoedpaspoort aanvraagt en mocht hij in zijn donkerblauwe polo (donkerblauw is voor aspirant leden, babyblauw is gereserveerd voor vaste leden van Da League, er moet wel heraldisch verantwoord gegolfd worden natuurlijk) aantreden!
En zo geschiedde dat zeer vroeg in de ochtend de Heren wederom de reis naar Eemnes ondernamen om in de ochtend te starten voor de strijd om Eeuwige Roem… en natuurlijk het allerbelangrijkste: HANDHAVING in de Hoofdklasse! Even wat rekenwerk vooraf: virtueel stonden we bij aanvang van de partijen 7-5 achter nadat het spel gestaakt was vorige week. Dit betekende dat wij minimaal 2 van de 3 partijen moesten winnen om überhaupt een gelijkspel uit het vuur te slepen. Een opgave waar je je van tevoren achter de oren krabt, maar team Spiekerbroek gaven aan: we trekken de skinny jeans iets strakker aan en dan moet het goed komen!
Hoewel het merendeel van de Mannen in Heerenveen achterbleef was Joscha zo leep om ook in te stappen richting Eemnes om aldaar als een heuse Ziggo Sport verslaggever via de app ons auditief (toen de ontknoping naderde) op de hoogte te houden. Met samengeknepen billetjes en door koortsachtig de app te checken op nieuwe berichten wachtten af. Als eerste kwam bericht van Menno… Die verloor helaas… Oftewel: 9-5 achter… Things weren’t looking good en dus werden alle ogen gericht op Team Spiekerbroek. Daar was ineens nieuws van Jorrit: a WIN. 4&3! Dat betekent: 9-7! En dus lag ons lot in handen van Erik de Noorman. Woest (aantrekkelijk) en vrij onverveert ging hij zijn tegenstander sportief te lijf en kwam van een achterstand terug naar gelijk… En kwam toen op voorsprong! Het inmiddels volgestroomde Thialfstadion met onze schare trouwe fans barstte in luid gejuich uit alsof we Kampioen waren geworden! Captain Bram, immer nuchter en zakelijk als ware hij een bankier – maande ons tot stilte: Het Is Nog Niet Gedaan. En dus spitsten we de oren, ijsbeerden we zenuwachtig in het rond en wachtten we in spanning af wat Joscha “Komt dat schot” Oenema ons via de ether mee ging delen. Er kwamen zelfs filmpjes voorbij van Erik die glorieus met het kapsel immer in model aan het strijden was en om 12.34 plaatselijke tijd kwam het verlossende audiobericht dat ook Erik zijn partij gewonnen had. En dus lieve KijkbuisKinderen, u kunt zelf de optelsom al maken: GELIJKSPEL! HANDHAVING! HATSIKIDEE! Een golf van opluchting vulde ons golfhart! En dus dames en heren: ‘we’ hebben het gewoon weer geflikt. Ondanks alle tumult, ondanks de stuk voor stuk zeer aardige en tegelijk sterke Tegenstanders zijn we er ‘gewoon’ volgend jaar weer bij! Om met de woorden van een andere bekende verslaggever van Ziggo Sport Golf te spreken: “#ONGELOOFLIJK!”. Welverdiend lunchten de Heren die zo fel gestreden hadden op locatie alvorens de reis naar het Hoge Noorden weer te aanvaarden, met het gelijkspelletje in de achterzak!
Het einde van de competitie is dus daar en dus is dit ook het laatste stukje dat verschijnt in de serie over The League of Extraordinary Gentlemen dit jaar. Ik voel me vereerd dat ik elke week onder het genot van een kopje koffie het wel en wee aan het papier mocht toevertrouwen en als Schrijver van Dienst te mogen fungeren. Ik ga zoals u weet afsluiten met een prachtig thematisch gekozen muziek dat 100% past in het afgelopen weekeinde. Klikkerdeklik op de grote playknop hieronder en u begrijpt gelijk de link tussen een muziekfestivalletje across the canal en hoe wij hoe op afstand onze 3 mannen aanmoedigden en hoopten dat zij net dat beetje extra zouden geven om het Grote Einddoel te halen! Draai de volumeknop maar goed open en vier met de ramen naar benee van de (Slowaakse?) auto met ons het Feescht der Handhaving! En vooruit: tuuteren op de beat mag!
(Ooh-ah) Just a little bit
(Ooh-ah) A little bit more
(Ooh-ah) Just a little bit
You know what I’m looking for!
Tot. Volgend. Jaar!
#endannogevendit.: de Goyer is kampioen geworden (gefeliciteerd Heren!), de Hooge Graven op posisie 2. WIJ (WIJ!) op plek 3. Plek 4 Havelte (degradasie) en plek 5: Edese (ook degradasie).