Een mooi voorjaarsdagje was het, de 23ste april jongstleden, waarbij wij – The league of Extraordinary Gentlemen – acterend in de => Hoofdklasse 27 holes <= gastheer waren op ons eigen Heidemeerke. U ziet aan de foto: heer Schreur verscheen ten tonele met een korte broek, dus dat betekent dat het voorjaar in de lucht is. De korte broek van hem is Hét Heidemeer equivalent van #rokjesdag van Martin Bril en een omineus teken dat het goede weer in aantocht is!
De driver kon – afgezien van het relaxte bufferrondje – voor het grootste deel in het vet blijven, de teamoutfit werd met trots gedragen (bedankt Heleen van Golfdiva.nl voor de heerlijke Callaway bodywarmer!), maar over het algemeen (als u Competisie speelt weet u hoe het voelt!) is het een dag waarbij er uitgerust mag worden, er bijgepraat kan worden met deze en gene van het team (of met het thuisfront kennismaken dat met kleine kinderen poolshoogte kwam nemen) en er kan natuurlijk wat gewerkt worden aan het korte werk waar ook het proeven van bitterballen en ander Bruin Fruit onder valt. Er is zelfs tijd om tussendoor thuis een wasje te draaien als de Tegenstander zich in het lommerrijke stukje Zuid West Heerenveen vermaakt in potjes mano a mano matchplay onder helaas drassige baanomstandigheden. Maar ach: wij zeggen altijd: een goede golfer (zeker uit de Hoofdklasse) moet uit de voetjes kunnen onder alle (terrein)omstandigheden, dus een verdere bespiegeling over de baan en weersinvloeden laat ik verder achterwege.
In de ochtend verwelkomden wij onze tegenstander hartelijk op de Heidemeer, waarbij we hen reeds op voorhand hadden aangegeven om in Havelte en of Emmeloord van de drivingrange gebruik te gaan maken alvorens door te rijden naar Heerenveen daar deze bij ons gerenoveerd wordt. De heren van de Edese meldden ons dat inslaan niet noodzakelijk was, daar de stoelverwarming in de auto op de heenreis wat hoger gezet was en dus de spiertjes al opgewarmd waren bij aankomst. Normaliter moeten er op de range nog wel eens wat balletjes klaargezet worden en of tegenstanders wegwijs gemaakt worden, maar dat alles hoefde niet. Het toneel van deze dag beperkte zich tot het clubhuis, de oefengreen en het terras. Lekker overzichtelijk!
Dat gaf ons de gelegenheid om groepsgewijs onze tegenstanders in het wild te kunnen observeren en te analyseren, wetende dat we de volgende ronde flink aan de bak moeten om uberhaupt in den Hoofdklasse te kunnen blijven. En dus waren opmerkingen als “die gast ga ik geen meter-puttjes geven” (de puttinggreen observerend) en “ik denk dat als ik tegen hem zou spelen ik zou moeten kunnen winnen” (wanneer de drive niet zo heel ver was op hole 1) niet van de lucht. Uiteraard werden deze opmerkingen geuit met het grootst mogelijke respect, maar hé: we doen er alles aan om onszelf moed in te spreken voor de komende pot van aanstaande zondag waarbij er gewonnen MOET worden om ook volgend jaar in de Hoofdklasse te kunnen blijven acteren!
Aan het eind van de dag konden we op het formulier terwijl de regen onverbiddelijk neerdaalde de eindstand opmaken. De Heren van de Hooge Graven wonnen van Havelte en de mannen van de Goyer boekten een overwinning op de mannen van de Edese. Waren we wat wijzer geworden omtrent onze Gooise tegenstander van volgende week? Ja en nee. We weten dat de Gooise heren de te kloppen mannen zijn in onze Competisieklasse dit jaar, maar we zagen ook dat we niet geheel kansloosch hoeven te zijn.
Het zal naar alle waarschijnlijkheid een close call gaan worden komende zondag waarbij ik als Correspondent van dienst alle mannen van The League bij deze wil oproepen om als de wiedeweerga hun beste golfswing uit de kast te trekken en komende zondag overtuigend de wil te hebben om te winnen. Niet langer denken aan ‘hoe je swing werkt’ of aan die vervelende hook (ik noem geen namen Jorrit!), niet langer twijfelen aan je grip, de omstandigheden of wat dan ook: voor je ligt de bal, daar verderop is de hole en zorg dat je de bal eerder erin ligt dan je tegenstander qua aantal slagen. Om met de legendarische woorden van Commandant Ludwig (overheard in het clubhuis afgelopen zondag) te spreken: “as ie em zoooooo dichtbij kan sloan, sla em dr dan gewooooooon in jaaaa”. Hij zei dit natuurlijk met een accent uit het ooooooosten van het land, maar ik begreep hem in ieder geval direct en hoop dat de andere Heren van dienst komende zondag dit ook in de oorkes knopen!
Tja en als je zo’n dag muzikaal moet gearfetsje (voor de niet Friese kijkbuiskinderen even het Friestalige lexiconboekie pakkon!) dan kom ik toch op onderstaand fijn stukje muziek uit. Zeer toepasselijk op een gastheerdag als afgelopen zondag, waarbij de Heidemeer (voor het grootste deel van de dag) badend in het voorjaarszonnetje het toneel was van Hoofdklassekabaal met diverse Meijers (of was het nou Meyers met een y?) en van mannen die zonder blikken of blozen onder toeziend oog van vriend en vijand voor de green gingen op hole 1 (en vervolgens de eagle putt mistten).
Ennnn tot slot beste lezersvrinden, als uw oogjes even toe doet en de muziek op u in laat werken: dit liedje is tevens een heerlijke lijflied als u uw eigen potje matchplay speelt tegen een niet onverdienstelijke tegenstander in uw eigen klasse, maar toch met nog maar 6 holes te gaan al 5up staat. Golf: sometimes it’s just a nice walk in a park.
https://www.youtube.com/watch?v=3ofmPuHBCCc
Tot volgende week!