logo

Heidemeer Heren 1: wapperen uit de bocht op Zeewolde…

Zaterdagavond 6 april 2024. De avond vóór de eerste NGF competitie wedstrijd. Ik sta voor mijn kledingkast. Waar tegenstanders ons in vorige jaren aan zagen treden in knuffelbare babyblauwe outfits ligt er nu een nieuwe ‘bedrijfspolo’ voor me klaar. Ik til de polo op en bekijk em van alle kanten. Het vers gestikte logo van onze sponsor ‘It Houtsje’ (http://www.ommes.nl/) schittert op de borst en een gevoel van trots bekruipt me als ik de tekst op de mouw bekijk: “Heren 1”. Ja… Dat zijn we: het summum van de Heidemeer, het beste van het beste uit het Friese Haagje. De Blauwe Garde uut it Noorden, het elitekorps van de Heidemeer dat wederom op jacht gaat naar minimaal wederom een jaar Handhaving in de 27 holes Hoofdklasse. De polo vouw ik eerbiedig op en leg em klaar. Trots en tevreden stap ik in mijn pyjama met mooie brandweerauto’s erop in bed, want: morgen COMPETISIE. En dan mag ie aan!

Eind december wordt zoals u weet het competisiespeelschema (hallo Scrabble!) bekend. Als team zien we bekende namen in onze poule. De Hilversumsche, Zeewolde, Hooge Graven en de Koepel zijn de teams waarmee we in het strijdperk zullen treden. We beseffen vrijwel direct: this is not going to be a walk in the park… En dus pakken we de reglementen erbij wetende dat we wel wat hulp kunnen gebruiken. Ons golfhart maakt een sprongetje als we zien dat we een pro in onze slagorde op mogen nemen en dus is heeeeel snel een belletje gemaakt naar Gorinchem waar Michael Wedema resideert als hij niet de hort op is als playing pro. Hij geeft aan: ‘tuurlijk doe ik mee waar het kan!’. We moeten helaas het zonder onze junior Daan doen, daar hij net als vorig jaar besloot vanwege zijn maatschappelijke carrière elders te kieken in deze tijd van het jaar. Vanuit Kuala Lumpur komt inderdaad het bericht: “Heren, ik kan helaas niet aantreden, maar ik leef met jullie mee. #thoughtsandprayers van mijn kant en zal zeer zeker op afstand de verrichtingen volgen!”.

Fast forward naar de eerste competisiedag! We mogen ons melden in de polder bij de Heren van Zeewolde en man man man: it waait dat it rikket! Windkrachtje 6 schat ik zo. De dagen ervoor heeft het flink geregend en dat is te merken aan de baan. Plaatsen op de fairway en dikke vette modderige klei vormen de ondergrond van het strijdtoneel. Gelukkig mogen we plaatsen op de door omstandigheden amper gemaaide fairways. Maar hemeltjelief: wat hebben ze mooie greens daarzo in de polder. Voor Heidemeerbegrippen zijn het gepolijste biljartlakens, mucho rapido!

De slagorde deze dag wordt gevormd door Robin Otter, Erik van Nieuwenhoven, Jorrit Kuindersma, Dennis Schreur, Michael Wedema en ondergetekende. Onze captain Joscha heeft nog wat last van wat fysiek malheur, maar is er wel bij om ons moed in te praten en ons te volgen door de baan. Ook is heer Bram van de partij om in de ochtend onze verrichtingen te volgen.

Tegenstander van de dienst zijn de heren van de Hilversumsche en een blik op het wedstrijdpapierke geeft al aan: dit gaat een hele interessante pot worden. We hebben absoluut kans! In de ochtend mag ik samen met Heer Robin de greensome spelen. We spelen een gelijkwaardige pot die we helaas nipt verliezen op de negende hole. Tijdens de lunch vernemen we dat (ongekend!) 4-2 voorstaan, omdat team M&D (Michael en Dennis) winnen en Team Spiekerbroek (Erik en Jorrit) dat ook doen. Dat betekent in de middag slechts 3 pottekes winnen en dan kunnen we met de eerste overwinning richting Fryslân, hatsikidee!

Maar… In de middag ontvouwt zich een heel ander wedstrijdbeeld. We beginnen nog florissant met een overwinning in de eerste single van Michael Wedema, maar in de tweede single verlies ik helaas. Tijdens de lunch zei ik nog tegen de heren achter mij in de slagorde: het zal waarschijnlijk op jullie aankomen en zo blijkt ook. De mannen van de Hilversumsche zijn echter voor alle mannen (behalve Jorrit) een maatje te groot en dus prijkt zo rond 18.00 de eindstand op het scorebord: Hilversumsche: 10, Heidemeer: 8. En dus verliezen we helaas de eerste pot.

We wisten op voorhand dat de Hilversumsche een titelkandidaat is. Maar deze verliespartij betekent wel dat er reeds op de komende wedstrijden méér druk komt te liggen om goed te presteren. De vlag hoeft nog niet halfstok, maar voor wie het nog niet wist: de nummers 4 en 5 in de poule gaan degradasie tegemoet. Kampioensidealen (incl. parades op platte karren door het centrum van Heerenveen) schoten ons in de voorbereiding door het hoofd, maar waarschijnlijk zullen we net als andere jaren aan de bak moeten om lijfsbehoud te bewerkstelligen. Maar we hebben bewezen dit als ware Houdini’s te kunnen de afgelopen jaren. Het niveau in de Hoofdklasse stijgt ieder jaar merken we en dus zullen we toch echt uit een ander vaatje moeten tappen. Heer Robin heeft dit letterlijk genomen want prompt werd bij terugkomst (bedankt voor het lekkere eten Ruben!) een appke gestuurd naar vriendinlief: “Schat, deze week moet ik elke dag naar de range”.  

Maar ‘We’ zijn niet voor niets het keurkorps van de Heidemeer. We zullen de volgende wedstrijd gewoon weer gestoken in prachtige blauwe polo’s met opgestroopte mouwen en omgekeerde petjes op het hoofd en de tong op onze schoenen onze uiterste best gaan doen om te winnen. De potentie is er heb ik gezien in de voorbereiding en het feit dat wij als klein cluppie uit Heerenveen een team van zo’n grote club als de Hilversumsche het heel moeilijk maken geeft wel aan dat we echt wel wat kunnen! Dus Heren: we mogen aan de bak komende zondag. Suit up… We got work to do!

En dan nog even dit:

Waar deze verliespartij aan lag? Daar is uit den treure over gedebiteerd in de auto terug als ware het collectieve rouwverwerking. Was het de harde wind waardoor we uit de bocht vlogen op deze baan waar de ontwerper een enuurjme kromme liniaal had tijdens het creatief proces en zodoende bijna alleen maar doglegs tekende? Was het ons individueel niveau dat tekortschoot? Maar ik denk deels het antwoord wel te weten. Ik denk dat we als team behoorlijk van ons à propos waren dat heer Schreur ‘gewoon’ in een lange broek aantrad i.p.v. de voor hem kenmerkende korte broek. Dennis: doe aub wat je altijd doet, anders raken we alleen maar van slag, letterlijk en figuurlijk! Een aantal heren van de tegenstanders daarentegen schitterden in hun korte broeken in het best wel warme weer. Ik vermoed dat ze dit gewoon stiekem van jou gejat hebben ouwe trendsetter. En das een compliment waard!

 Tot volgende week!