Op 2 april was het weer zo ver. De start van de NGF competitie 2017 begint voor Heren 1 Hoofdklasse 27 holes met een reis naar ‘De Koepel’ in Twente. Voor velen van ons een onbekende baan en een team dat wij in de competitie niet eerder waren tegengekomen. Die voorjaarszondag is het prachtig weer en de baan is verrassend; goed onderhouden, mooie lay-out en een schitterende bos/parkachtige omgeving. Zeker een aanrader om eens te gaan ‘greenfeeën’!
Doelstelling voor dit jaar is handhaving in deze hoogste klasse, dit klinkt wellicht wat defensief maar de afgelopen jaren hebben wij gemerkt dat de concurrentie behoorlijk is toegenomen. In 2015 werd de NGF competitie opnieuw ingedeeld en is de hoofdklasse toegevoegd. Tot grote verbazing, niet in de laatste plaats van ons zelf, werden wij in deze klasse ingedeeld. Dat jaar streden we tot de laatste speeldag op Zeewolde voor de poulewinst, die we gepakt zouden hebben als onze captain (van Haagse komaf) zijn 5 meter putt niet 3 meter te kort had gelaten. In 2016 merkten we dat de tegenstanders sterker waren geworden en ook voor dit jaar zag het er op basis van de handicaps voor ons niet rooskleurig uit.
Met deze kennis stonden we op de eerste tee van De Koepel. Zelf mag ik die ochtend in de greensome op pad met de captain (een Hagenees), die inmiddels (ondanks herhaaldelijk geklaag over vermeende ‘yips’) aanzienlijk beter is gaan putten en op de 8ste hole ons in de wedstrijd houdt met een geslaagde putt van circa 15 meter! Hiermee sleept hij uiteindelijk voor ons een halve uit het vuur. Als team winnen we de match met 12-6 en even denken we dat er wellicht meer mogelijk is dan alleen handhaving. Deze illusie bleek echter niet meer dan een week houdbaar, de volgende zondag worden we door Zeewolde genadeloos verslagen op de Compagnie en druipen we met 14-4 af naar Heerenveen.
Gelukkig hebben we voldoende tijd om te herstellen van dit verlies. Het hierop volgende weekend is het namelijk Pasen, dus geen competitie en volop gelegenheid om ons te preparen voor de derde speeldag op 23 april. Locatie is één van Nederlands mooiste banen de Rosendaelsche, maar kennelijk zijn we zo afgeleid door de schoonheid van de baan dat het resultaat zowaar nog slechter is 17-1 verlies! Alleen onze nieuwe speler Arnold Drent blijkt in staat een punt te pakken en weet hiermee een volledige vernedering te voorkomen.
De laatste speeldag, 7 mei op Zeewolde. Het team van de Rosendaelsche heeft nog geen partij gewonnen en lijkt de voornaamste degradatiekandidaat, op de voet gevolgd door het achttal van Heidemeer uit Heerenveen. Op papier is De Compagnie (tegenstander van de Rosendaelsche) echter veel sterker, waardoor wij ons gesterkt voelen in de gedachte dat wij onze missie van handhaving zullen volbrengen.
Die ochtend onderweg naar Zeewolde, even voorbij Lelystad, realiseer ik mij plotseling dat we net als twee jaar eerder de competitie afsluiten op Zeewolde. Bijna hetzelfde team, met één verschil, één heel groot verschil. Michael Damm was toen nog van de partij en was een aantal jaren vaste speler in ons team. Zelf heb ik vaak met Michael de ochtendwedstrijd (fouresome, fourball en greensome) mogen spelen. Geweldige golfer en fantastisch mens wat het altijd een voorrecht maakte om met hem te mogen golfen. Over de laatste competitiewedstrijd in 2015 op Zeewolde schreef Michael nog een hilarisch stuk in het clubblad, waarin hij de verwijzing maakte naar de KNVB-bekerfinale die dezelfde dag gespeeld werd in Rotterdam. Ineens dringt het tot me door dat Michael er nooit meer bij zal zijn, het gemis is en blijft groot… Voor mijzelf besluit ik dat we deze wedstrijd moeten winnen, voor Michael! Het mag niet zo zijn helaas, ook deze partij wordt kansloos met 15-3 verloren.
Poulewinnaar is Zeewolde, zij winnen een paar weken later ook de finale en worden Nederlands kampioen. Wij sluiten de competitie af met een vierde plaats.
Heren 1 27-Holes: Aad van Arkel, Jack Marcus, Joscha Oenema, Henry de Boer, Jan Otter, Arnold Drent, Robin Otter en Bram van der Werf.